niedziela, 16 czerwca 2013

Piastów Office Park (Budynek A)

projektant: Atelier 7 Architektura Marcin Gnich
inwestor: Realkapital Szczecin II Sp. z o.o.
adres: Al. Piastów 30, Bohaterów Warszawy 69, Szczecin
projekt:  2009
realizacja: 2011-2013 (budynek A) 
więcej informacji: www.atelier7.pl
www.piastowofficecenter.pl

zdjęcia: Tomasz Sachanowicz

Lokalizacja / google maps





czwartek, 13 czerwca 2013

O przestrzeni



Architekci dużo i często mówią o przestrzeni: 'Zaprojektowaliśmy przestrzeń ...', 'w tej przestrzeni ...', 'stworzyliśmy przestrzeń ...' , 'jest to przestrzeń dla …', 'przestrzeń publiczna', 'przestrzeń wewnętrzna', 'przestrzeń zewnętrzna', 'przestrzeń pomiędzy' itd.

Tymczasem, co to jest przestrzeń z punktu widzenia fizyki ?

W przyrodzie istnieją tylko relacje między fizycznymi obiektami i nie ma potrzeby ani sensu mówić o położeniu ciał w abstrakcyjnej przestrzeni i czasie. Jedynymi pojęciami, o których możemy sensownie mówić, są położenia czy ruchy jednych obiektów względem drugich, a nie względem jakiejś abstrakcyjnej przestrzeni.

Substancjalne przestrzeń i czas same w sobie po prostu nie istnieją – ich rolę przejmuje obiekt fizyczny – pole grawitacyjne.

W teorii Newtona przestrzeń to pojemnik, w którym znajduje się materia. Czas zaś mierzony był przez bezwzględny boski zegar znajdujący się poza wszechświatem. Przestrzeń nie ma żadnego wpływu na procesy fizyczne i na odwrót – procesy zachodzące w przyrodzie nie mają żadnego wpływu na niezmienną przestrzeń.

Koncepcję Newtona kwestionował G.W. Leibniz, potem Ernst Mach, później zainspirowała ona Einsteina przy tworzeniu teorii względności.

W teorii względności nie ma miejsca na przestrzeń i czas – tym, co pozostaje, są rzeczy i sploty relacji między nimi.

Teoria głosi, że wszystko jest względne, a bardziej precyzyjnie: że wszystko na tym świecie tworzone jest przez relacje z czymś innym. Jest to najgłębsza lekcja o fundamentalnej strukturze wszechświata, jakiej dostarcza nam teoria względności. Pomiar relacji jednego obiektu względem drugiego.
Kolejna lekcja, która jest konsekwencją fizyki relatywistycznej: naturalnym stanem świata jest jego zmienność, nie zaś niezmienność i ład.


/ z notatek do dyplomu / 2005. 

niedziela, 9 czerwca 2013

Tydzień Francuski



W tygodniu francuskim udział wzięli:

dzień 1

Edouard François   / Maison Edouard François

TYDZIEŃ FRANCUSKI otworzy Edouard François - architekt znany z łączenia budynków z zielenią (wywiad):

http://www.archdaily.com/328106/ad-interviews-edouard-francois/

dzień 2

Christian de Portzamparc

http://www.youtube.com/watch?v=ivgGFdwUkZE

dzień 3

Lacaton & Vassal

http://www.youtube.com/watch?v=DeaKKdYksNk

dzień 4

Dominique Perrault

http://www.youtube.com/watch?v=dEDi3deW0XE

dzień 5

Manuelle Gautrand

https://www.youtube.com/watch?v=bPng61VaGK4

dzień 6

Odile Decq 

https://www.youtube.com/watch?v=lW3H5h9CfAc
 
dzień 7

Jean Nouvel / Ateliers Jean Nouvel

Na końcu tygodnia francuskiego - prawdziwa gwiazda wśród architektów. Jean Nouvel osiągnął najwyższy status wśród architektów francuskich. Projektowane przez jego Ateliers budynki są ozdobą miast na całym świecie.





wykład – (zarezerwuj 2 godziny) http://www.youtube.com/watch?v=VSuzHKqhM_8



Jean Nouvel

środa, 5 czerwca 2013

Yona Friedman - LaVille Spatiale (1960)


Yona Friedman, Paryż, 1975, źródło: http://www.robert-doisneau.com
Architekt francuski Yona Friedman (urodzony w roku 1923 na Węgrzech) oparł swoją koncepcję  Ville Spatiale (Miasto Przestrzenne) na dwóch podstawowych przesłankach:

1. Architektura powinna zapewnić tylko ramę, w której mieszkańcy mogli by zbudować swoje domy według własnych potrzeb i pomysłów, wolni od paternalizmu mistrza budowlanego. (architekta)

2. Przekonanie, że postępująca automatyzacja produkcji i zwiększająca się ilość czasu wolnego doprowadzi do fundamentalnych zmian społecznych. Struktura miasta tradycyjnego nie jest przystosowana do nowych potrzeb społeczeństwa. Proponował mobilne, tymczasowe i lekkie struktury zamiast sztywnych, nieelastycznych i drogich środków architektury tradycyjnej.   

W związku z powyższym Ville Spatiale wznosi się ponad ziemią na smukłych podporach, jest niezależną strukturą zawieszoną nad starymi miastami i krajobrazem.


Tak Friedman definiuje funkcję przestrzennej ramy w swoim manifeście La Ville Spatiale z roku 1960:

Kluczowym dla Miasta Przestrzennego jest ‘przestrzenna infrastruktura’: wielopiętrowy ruszt przestrzenny podpierany przez słupy o szerokim rozstawie […]. Ta infrastruktura jest stałym elementem miasta. Elementy mobilne to ściany, powierzchnie podłóg i ściany działowe umożliwiające wydzielenie przestrzeni indywidualnej – mogą one być nazwane ‘wypełnieniem’ infrastruktury. Wszystkie elementy mające bezpośredni kontakt z użytkownikami (widoczne, dotykalne itd.) są ruchome, w przeciwieństwie do infrastruktury, która jest zbiorowego użytku i pozostaje niezmienna. (1)



Jego miasta przyszłości są pokazane jako wielopoziomowe, przestrzenne megastruktury.  Zawieszone nad Paryżem budynki tworzą struktury przywodzące na myśl krystaliczne sieci. Na poziomie gruntu zostały stare, tradycyjne budynki (być może zabytki) reszta miasta rozwinęła się nad tym, co na zbyt zatłoczonej już ziemi. 


Ostatnio do utopijnych wizji Friedmana odwołała się kinematografia w postaci scenografii futurystycznych miast w filmie 'Pamięć absolutna' (2012).  

Wizja miasta przyszłości z filmu 'Pamięć absolutna'

(1) Yona Friedman, Architecture Mobile, 1960.

źródło: