Zagospodarowanie terenu Śródodrza / Łasztowni w Szczecinie
zespół projektowy:
dr inż. arch. Jakub Gołębiewski / WBiA ZUT Szczecin
mgr inż. arch. Tomasz Sachanowicz / S.LAB architektura, WBiA ZUT Szczecin
współpraca:
mgr inż. arch. Aleksander Pukalski, inż. arch. Aleksandra Kmieć, inż. arch. Paweł Matacz, stud. arch. Mateusz Modzelewski
miejsce: Szczecin
data: 2017
klient: Miasto Szczecin
status: koncepcja / wizja urbanistyczno-architektoniczna / projekt wyróżniony w konkursie międzynarodowym
SKRÓCONY OPIS AUTORSKI
Głównym założeniem przyjętej koncepcji zagospodarowania Międzyodrza jest stworzenie
zróżnicowanej przestrzennie, innowacyjnej oraz przyjaznej mieszkańcom śródmiejskiej
dzielnicy. Przyjęte rozwiązania oparte są na poszukiwaniu przestrzennej tożsamości obszaru.W projekcie został podkreślony odrębny charakter każdej z wysp. W myśl tej zasady Łasztownia i Kępa Parnica stanowić będą epicentrum procesu reurbanizacji Międzyodrza, natomiast Wyspa Grodzka i Wyspa Zielona zachowają w znacznej mierze swój naturalny charakter.
Kompozycja urbanistyczna Łasztowni jest współczesną interpretacją historycznych podziałów własnościowych miasta portowego – wąskich i głębokich działek. Została ona poddana transformacji, w wyniku której parcele przerodziły się w pasma zabudowy, oddzielone od siebie pasmami zielonych przestrzeni rekreacyjnych. Sylweta zabudowy jest zróżnicowana w skali oraz formie, odzwierciedlając „żywy”, ewoluujący przez wieki krajobraz tej części miasta. Układ urbanistyczny Kępy Parnickiej oparto na istniejącej strukturze rusztowej, którą poddano różnym modyfikacjom, mającym na celu podniesienie przestrzennej atrakcyjności wyspy. W tej części Międzyodrza istotną rolę odgrywają nowe osie widokowe, ukierunkowane na dominanty architektoniczne miasta lewobrzeżnego.
Istotnym uzupełnieniem przyjętych w koncepcji założeń przestrzennych jest strategia
energetycznej samowystarczalności nowej dzielnicy oraz stymulowania procesów
gospodarczych w jej obszarze, poprzez stworzenie preferencji dla firm z sektora IT oraz dla
środowiska artystycznego.
ZAŁOŻENIA PROJEKTU:
Głównym założeniem przyjętej koncepcji zagospodarowania Międzyodrza jest stworzenie
zróżnicowanej przestrzennie, innowacyjnej oraz przyjaznej mieszkańcom śródmiejskiej
dzielnicy. Przyjęte rozwiązania oparte są na poszukiwaniu przestrzennej tożsamości obszaru.W projekcie został podkreślony odrębny charakter każdej z wysp. W myśl tej zasady Łasztownia i Kępa Parnica stanowić będą epicentrum procesu reurbanizacji Międzyodrza, natomiast Wyspa Grodzka i Wyspa Zielona zachowają w znacznej mierze swój naturalny charakter.
Kompozycja urbanistyczna Łasztowni jest współczesną interpretacją historycznych podziałów własnościowych miasta portowego – wąskich i głębokich działek. Została ona poddana transformacji, w wyniku której parcele przerodziły się w pasma zabudowy, oddzielone od siebie pasmami zielonych przestrzeni rekreacyjnych. Sylweta zabudowy jest zróżnicowana w skali oraz formie, odzwierciedlając „żywy”, ewoluujący przez wieki krajobraz tej części miasta. Układ urbanistyczny Kępy Parnickiej oparto na istniejącej strukturze rusztowej, którą poddano różnym modyfikacjom, mającym na celu podniesienie przestrzennej atrakcyjności wyspy. W tej części Międzyodrza istotną rolę odgrywają nowe osie widokowe, ukierunkowane na dominanty architektoniczne miasta lewobrzeżnego.
Istotnym uzupełnieniem przyjętych w koncepcji założeń przestrzennych jest strategia
energetycznej samowystarczalności nowej dzielnicy oraz stymulowania procesów
gospodarczych w jej obszarze, poprzez stworzenie preferencji dla firm z sektora IT oraz dla
środowiska artystycznego.
ZAŁOŻENIA PROJEKTU:
1. Prosta struktura kwartałowa z dodaną tożsamością
(zbiór elementów specjalnych, wyróżniających plan), którą zapewnią:
-podział na mniejsze jednostki, każda z jednostek ma
swoją nazwę i swoje centrum / plac; jednostki połączone systemami komunikacji,
przestrzeni publicznych i zieleni miejskiej;
-elementy wiążące teren Łasztowni z Śródmieściem -
"zielone osie";
-elementy zainspirowane miastem istniejącym /
„learning from Szczecin”: -obudowanie ulic wyższymi budynkami - niższe budynki
w drugiej linii zabudowy
-odniesienie do historycznej parcelacji portu /
długie wąskie działki
-dodatkowe kanały / kliny wodne (Wyspa Grodzka, Kępa
Parnicka) – wydłużenie linii brzegowej / waterfrontu; nawiązanie do „szczecińskiej
Wenecji”, wykorzystanie potencjału nadwodnej lokalizacji, tożsamość miasta nad
wodą / floating garden)
-umieszczanie ważnych obiektów użyteczności
publicznej w warunkach będących wyjątkiem od siatki kwartałów - powiązanie z
systemem przestrzeni publicznych / zieleni miejskiej;
2. Plan, jako układ powiązanych ze sobą
komplementarnych systemów:
-system dzielnic / zespołów kwartałów / tło
-system przestrzeni publicznych + ważne obiekty
użyteczności publicznej
-system zieleni miejskiej
-system komunikacji (pieszej, rowerowej, samochodowej z systemem parkingów, system transportu publicznego, biała flota);
3. Plan, jako zestaw elementów:
-system zieleni miejskiej
-system komunikacji (pieszej, rowerowej, samochodowej z systemem parkingów, system transportu publicznego, biała flota);
3. Plan, jako zestaw elementów:
-opracowanie
kilku typów kwartałów o różnej gęstości i wysokości zabudowy; mogą być
hybrydowe: różne typy zabudowy, gabaryty i funkcje w ramach jednego kwartału,
mogą być jednorodne; zapewni to pożądaną różnorodność w uporządkowanych ramach
siatki;
4. Infrastruktura środowiskowa / rozwiązania
energooszczędne:
- stworzenie wzorcowej, eko-przyjaznej dzielnicy
miasta, opracowanie strategii pro-ekologicznej;
-model centralnego ogrzewania / chłodzenia
wykorzystujący system magazynowania ciepła / zimna w gruncie;
-system centralnego zbierania odpadów (np. ENVAC)
-panele solarne na budynkach;
-odzyskiwanie wody / wykorzystanie wód opadowych;
-zielone dachy
5. Koło zamachowe dla całej inwestycji:
-ulgi dla firm IT - Szczecin=polska "dolina
krzemowa"- kumulacja siedzib / umożliwienie rozwoju firm IT;
-ulgi dla artystów, np. pozostała zabudowa starej
Rzeźni przeznaczona na preferencyjnych warunkach na pracownie i mieszkania dla
artystów - Szczecin= "port sztuki";
STRATEGIA
PRO-EKOLOGICZNA
Infrastruktura transportowo-usługowa
- Większość podróży w transporcie
publicznym, rowerem i piechotą; planowane: przestrzenie zielone, ścieżki
rowerowe, ścieżki spacerowe, parki.
- Tramwaj, autobusy, biała flota, system samochodu miejskiego, infrastruktura dla samochodów elektrycznych (punkty szybkiego ładowania)
- Tramwaj, autobusy, biała flota, system samochodu miejskiego, infrastruktura dla samochodów elektrycznych (punkty szybkiego ładowania)
- Izolacja akustyczna Trasy Zamkowej
/ hałas szlaków motoryzacyjnych
- Żłobki, przedszkola, szkoły, dom
starców, obiekty służby zdrowia w centrach dzielnic / poddzielnic; Usługi
komercyjne: supermarket itp.
- Infrastruktura
dla domów na wodzie / osiedle domów na wodzie
Energia
- Produkcja paliwa używanego do
generowania potrzebnej im energii przez mieszkańców dzielnicy - Ścieki oraz
odpady wykorzystywane do ogrzewania, chłodzenia, produkcji energii i biogazu.
Wykorzystanie energii słonecznej.
- Produkcja biogazu z rozkładu
odpadków żywnościowych i osadu ze ścieków. Biogaz – najbardziej przyjazne środowisku
paliwo - może być użyty do napędzania autobusów lub spalania w piecykach lub
kuchenkach gazowych / ogrzewania. Pozostałości z procesu służą, jako nawóz.
- Energia słoneczna jest zamieniana
w energię elektryczną przez ogniwa słoneczne. Instalacja ogniw słonecznych na
dachach i fasadach budynków dostarczy energii dla oświetlenia części wspólnych
budynków.
- Panele słoneczne na dachach
podgrzewające wodę mogą produkować 50% rocznego zapotrzebowania na ciepłą wodę.
Woda
i ścieki
- Woda deszczowa, woda z roztop są
przetwarzane lokalnie. Część wód opadowych oddawana na chłonny teren, część
(czysta z dachów) kanalizowana wprost do rzeki;
- Woda opadowa z dróg oczyszczana
lokalnie i zrzucana do rzeki.
- Zielone
dachy pokryte specjalną roślinnością (Rozchodniki) zaprojektowane są w celu
zbierania wody deszczowej, pomagają też w izolacji termicznej dachu (latem),
tworząc jednocześnie zielony obszar w mieście.
- Biogaz otrzymywany ze szlamu kanalizacyjnego i odpadów żywnościowych.
- Biogaz otrzymywany ze szlamu kanalizacyjnego i odpadów żywnościowych.
OPIS
TERENÓW OPRACOWANIA:
ŁASZTOWNIA
-
struktura urbanistyczna
Kompozycja
urbanistyczna jest współczesną interpretacją historycznych podziałów
własnościowych – wąskich i głębokich działek, na których od strony nabrzeża
znajdowały się magazyny, a od tyłu pozostałe zabudowania gospodarcze i
mieszkalne. Sylweta tej części nawiązuje też do historycznej różnorodności
architektonicznej artykulacji dachów zabudowy składowo-przemysłowej miasta
hanzeatyckiego. Urozmaicone formy zabudowy wywodzą się wprost od stojących
tutaj jeszcze w czasie II wojny spichlerzy.
Historyczna
parcelacja została poddana transformacji zgodnie ze współczesnymi wymaganiami.
Parcele przerodziły się w pasma zabudowy oddzielone od siebie zielonymi
klinami, stanowiącymi przestrzenie komunikacji oraz rekreacji. Zabudowa posiada
większe gabaryty od strony głównych arterii, stopniowo opadając w drugiej linii
zabudowy. Przyjęte rozwiązanie pozwala oddzielić niższą, bardziej kameralną
zabudowę mieszkalną od ruchliwych ulic przez komercyjną zabudowę biurową i
usługową.
Układ
pasmowy zapobiega powstaniu zamkniętych kwartałów zabudowy i odwołuje się
ponownie do tradycji miejsca, gdzie wśród gęstej zabudowy znajdowały się liczne
przejścia i zaułki, umożliwiające penetrowanie struktury urbanistycznej
obszaru. Zielone kliny stanowią przestrzenie publiczne ogólnodostępne,
natomiast przestrzenie prywatne powstały w wyniku wyniesienia zielonych
dziedzińców na poziom 1 piętra. Pod dziedzińcami w kondygnacji parteru
zlokalizowano miejsca parkingowe.
Oprócz
szeregu osi kompozycyjnych, które stanowią jednocześnie pasmowe przestrzenie
publiczne na Łasztowni wprowadzono nowe place publiczne:
- Plac
Teatralny przed nową siedzibą Teatru Współczesnego, przechodzący w zieloną
rampę otaczającą korpus budynku.
- Rynek
Rzeźniczy w obszarze Starej Rzeźni w miejscu historycznego placu przeznaczonego
do handlu trzodą chlewną. Rynek ten pełniłby funkcję okazjonalnych marketów ze
zdrową żywnością, warzywami, rybami oraz kuchnią świata.
- Plac
Ciesielski, zaplanowany częściowo w miejscu historycznego placu przy Moście
Długim. Plac ten pełniłby rolę głównego placu w przestrzeni frontu wodnego w
południowej części Łasztowni.
- Plac
Kościelny i Plac Portowy, dwa place połączone ze sobą pod nową estakadą ul.
Energetyków w sąsiedztwie Mostu Portowego. Jest to przywrócenie przestrzeni
publicznej w historycznej lokalizacji pomiędzy zrekonstruowanym Kościołem
Chrystusa Króla, a zabytkową bramą Portu.
- założenia funkcjonalne
Łasztownia
w przyjętej koncepcji ma się stać nową wielofunkcyjną dzielnicą śródmiejską,
łączącą funkcje mieszkaniową, biurową oraz usługową i handlową. Przewiduje się
zlokalizowanie na Łasztowni ważnego gmachu użyteczności publicznej tj. nowej
siedziby Teatru Współczesnego na jej północnym cyplu. Siedziba teatru byłaby
połączona z zespołem funkcji towarzyszących - komercyjnych, umożliwiających
realizację tego kosztownego przedsięwzięcia w formie partnerstwa publiczno-prywatnego.
Zabytkowy
obszar Starej Rzeźni Miejskiej w przyjętej koncepcji staje się tętniącym życiem
epicentrum miasta portowego, w dawnych halach rzeźni działają puby, kawiarnie,
restauracje i kluby nocne. Część hal może być zaadaptowana na warsztaty i
pracownie artystów, a także sale wystawiennicze i przestrzenie eventowe. Część
obiektów może być przeznaczona na potrzeby rozwoju przemysłów kreatywnych z dziedziny
sztuki, designu i mody.
Większość
obszaru Łasztowni przeznaczona została pod funkcję mieszkalną o różnej
intensywności, a także pod funkcję biurową i usługową. Parkingi prywatne
zostały usytuowane w parterach budynków na przemian z usługami tak, aby
ograniczyć koszty budowy związane z lokalizacją parkingów podziemnych. Mimo to
należy również dopuścić taką ewentualność. Przy braku możliwości uzyskania
wymaganej ilości miejsc w garażach prywatnych, dodatkowe miejsca parkingowe
mogą być lokalizowane w garażach wielostanowiskowych - strategicznych,
oznaczonych na rysunkach.
KĘPA PARNICKA
Planowany
charakter zabudowy Kępy Parnickiej nawiązuje do stanu przedwojennego tego
terenu oraz do XIX wiecznej urbanistyki śródmieścia Szczecina. Czerpiąca z tej
tradycji kompozycja urbanistyczna wyspy jest zaktualizowana do współczesnych
potrzeb i wymogów technicznych oraz wzbogacona jest w elementy „wodnych
klinów”. Wprowadzenie wodnych klinów pozwala wydłużyć linię nabrzeża,
zmaksymalizować doświadczenie waterfrontu i umożliwić mieszkańcom cumowanie
własnych jednostek pływających w pobliżu miejsca zamieszkania. Przerzucone
przez nowe kanały mosty wzmocnią nadwodny charakter i staną się wizytówkami
(każdy z nich będzie inny w formie) poszczególnych części Kępy Parnickiej.
Zabudowa kwartałowa rozcięta ‘zieloną osią’ wytyczoną wzdłuż osi widokowej na
katedrę św. Jakuba. Powstałe z przecięcia prostokątnej siatki kwartałów ze
skośną osią trójkątne działki proponuje się zabudować obiektami wyższymi niż
regularna zabudowa kwartałów. Budynki istniejące przeznaczone do zachowania
pełnią funkcję zabytków dla tej części Śródodrza. Zapobiega to efektowi 'carte blanche' - nowego miasta budowanego w niewielkim okresie czasu, na pustym terenie. Akcentem wysokościowym oraz
wizytówką na wjeździe na wyspę jest wieża planowanego tutaj przystanku SKM.
Struktura kwartałowa urozmaicona jest powstałymi między kwartałami zielonymi
placami. Wnętrza kwartałów przeznaczone na prywatne zielone podwórka - ogrody.
WYSPA ZIELONA
W
części bliższej Kępie Parnickiej proponowana jest rozluźniona zabudowa
kwartałowa, kształty kwartałów nawiązują do form organicznych, korespondujących
z logo i poetyką ‘floating garden’. W pozostałej części wyspa zachowuje swój
zielony charakter naturalnego rezerwatu przyrody, siedliska ptactwa wodnego i
innych gatunków zwierząt, z możliwością wprowadzenia urządzeń rekreacyjnych i
ścieżek edukacyjnych, umożliwiających oglądanie nadwodnej fauny i flory z
bliska.
WYSPA GRODZKA
Wyspa z
istniejącą mariną przeznaczona jest głównie pod tereny rekreacji i zabudowę
jednorodzinną. Zabudowa kształtowana jest luźno, podporządkowana interpretacji
idei ‘floating garden’. Proponuje się trzy budynki mieszkalne wielorodzinne o
wysokim standardzie i wysokości trzech kondygnacji, które będą powiązane z
krajobrazem. Od strony Odry tworzą one łagodne zielone zbocza, oparte na
amfiteatralnym układzie. Jest to współczesne nawiązanie do zboczy Wałów
Chrobrego. Zbocza budynków stanowią naturalne miejsce dla podziwiania widowisk
plenerowych nad rzeką oraz lewobrzeżnej panoramy miasta. Pod zboczem zlokalizowano
miejsca parkingowe dla mieszkańców, a od stronu pionowej krawędzi apartamenty.
Elewacje tych budynków widoczne są od strony Duńczycy i Łasztowni, a także od
strony północnego cypla Wyspy Grodzkiej.
W
projekcie uwzględniono istniejącą marinę miejską, a także planowany park na
południowym jej cyplu. Założenie parkowe zostało rozwinięte i rozbudowane w
kierunku północnym, stanowiąc zielony, organiczny kręgosłup wyspy. W geometrię
parku wpisują się opisane wcześniej budynki wielorodzinne, natomiast planowana
zabudowa jednorodzinna uszeregowana została wzdłuż prostopadłych względem osi
parku pasów. Domom towarzyszą niewielkie
kanały, umożliwiające zaparkowania łódek bądź motorówek w ich bezpośrednim
sąsiedztwie.
Na
Wyspie Bielawa wprowadzono akcent wysokościowy - wieżę widokową i obserwacyjną
dla służb, będącą jednocześnie jednym z nowych symboli miasta.
PORT RYBACKI GRYF
Po
wygaszeniu funkcji portowej i składowej na tym terenie przewiduje się
wprowadzenie funkcji mieszkaniowej wielorodzinnej od strony nabrzeża Basenu
Zachodniego oraz funkcji biurowej od strony estakady Trasy Zamkowej. Do czasu
transformacji tego obszaru na funkcje ogólnomiejskie od wcześniej
zagospodarowanych fragmentów Łasztowni oddzielać go będzie projektowany park.
OBSZAR ZARZĄDU MORSKICH PORTÓW
Obszar
historycznego Portu Wolnocłowego został przeznaczony na transformację do
funkcji ogólnomiejskich. W obrębie zabytkowych zabudowań administracyjnych
portu przewiduje się wprowadzenie uzupełniającej funkcji biurowej i usługowej,
natomiast na samym cyplu pomiędzy dwoma basenami zabudowy mieszkalnej o różnej
intensywności.
Od
strony Basenu Wschodniego w rejonie historycznego magazynu 44 przewiduje się
wprowadzenie funkcji biurowej powiązanej z funkcją ośrodków badawczych,
laboratoriów i niewielkich, nowoczesnych zakładów produkcyjnych. Przewiduje się
przekształcenie tego obszaru w przyszłości w strefę lekkiego przemysłu wysokich
technologii, niestanowiącej uciążliwego sąsiedztwa dla strefy śródmiejskiej.
W
północnej części cypla, przy zachowaniu istniejącej bocznicy kolejowej
przewiduje się dalsze funkcjonowanie Portu przy możliwym ograniczeniu
najbardziej uciążliwych przeładunków.
OPINIA SĄDU KONKURSOWEGO O PROJEKCIE:
'Praca
otrzymuje wyróżnienie za niezwykle inspirującą ideę wzniesienia na
wyspach śródodrza EKODZIELNICY. Idea ta będzie mogła być mocnym impulsem
rozwojowym dla inwestowania i stabilnego rozwoju rejonu Łasztowni.
Połączenie tej idei z zawartym w pracy pomysłem ekonomicznego koła
zamachowego dla inwestowania w postaci ulg dla firm innowacyjnych oraz
artystów lokujących swe działalności na wyspach śródodrza, stwarza
realną szansę nie tylko na zaistnienie trwałego trendu inwestycyjnego na
tym terenie, ale i na powstanie oryginalnej dzielnicy. Będzie ona
modelowym przykładem dzielnicy ekologicznej funkcjonującej w modelu
zrównoważonego rozwoju, która stać się może zarówno kolejną atrakcją
turystyczną Szczecina, jak i poligonem badawczym. Jednocześnie
"zaludniona" osobami kreatywnymi będzie połączeniem swego rodzaju
lokalnej "doliny krzemowej" i dzielnicy artystycznej bohemy o
niegasnącym potencjale.'